ظرف عسل

باز هم من بار دیگر چپ شدم

اندرون کوزه ای لبریز شهد

شهد شیرین خوردم و شادان شدم

یادم از کودک شدن افتاد و مهد

عشق پاک کودکی دارم به او

کرد در دل رخنه او بی جد و جهد

نوچ گشتم، نوچ گشتن را خوش است

عمر را خواهم دل چسبم به عهد